Milan Plesničar 1882-1969 (II) general Jugoslovanske vojske / Division General

Milan Plesničar 1882-1969 (II) 

V aprilski 2. svetovni vojni 1941 je bil general Plesničar ujet kot pomočnik poveljnika 5. armadnega območja in odveden v nemško ujetništvo.

In April 2, World War II, General Plesnicar was captured as an assistant commander of the 5th Army District and taken prisoner by the Germans.

El 2 de abril de la Segunda Guerra Mundial, el general Plesnicar fue capturado como subcomandante del 5º Distrito del Ejército y hecho prisionero por los alemanes.

V svoji kratki biografiji, ki jo je zapisal leta 1967 je končal tako:

April 1941: Sem pomočnik komandanta Pete armadne oblasti s činom Divizijskega generala. Iz Niša premeščen v Rogatico v Bosni. Sramota, ujetništvo, taborišče v Nemčiji, brezupnost, potrtost, razočaranje, nesreča in starost.

Zapustil je dnevnik od 1.aprila 1941, ko je odhajal iz Beograda ob slovesu na postaji. Takrat se je družina videla zadnjič. Svojo ženo Maro je videl potem samo še enkrat na kratko, ko so jih peljali skozi Beograd v taborišče. 

Po končani 2. svetovni vojni je bila pred zaporniki težka odločitev, se vrniti v državo v kateri se je vse spremenilo ali ostati v tujini. Katerakoli od dveh odločitev je bila težka, vendar se je bilo potrebno odločiti. General Milan Plesničar je ostal v Nemčiji.

Ko je z odločbo novih jugoslovanskih oblasti izgubil jugoslovansko državljanstvo se ni odločil, da bi postal državljan katere druge države. Do konca življenja je ostal apatrid, oseba brez državljanstva.

V družini je veljal kot glavni razlog za to sramovanje, zaradi izgubljene vojne in ozemlja. Milan ni nikoli več na sebe obesil nobenega od mnogih odlikovanj, ki jih je imel in tudi ni želel, da mu jih prinesejo. Do osemdesetih let prejšnjega stoletja so samevala v kleti. Šlo je za oficirsko čast, ki jo je brezpogojno spoštoval.

English / Milan Plesnicar 1882-1969 (II)

In his short biography, written in 1967, he concluded:

April 1941: Assistant Commander of the Fifth Army Authority with the rank of Divisional General. Moved from Nis to Rogatica in Bosnia. Shame, captivity, camp in Germany, hopelessness, depression, disappointment, misfortune and old age.

He left the diary on April 1, 1941, when he was leaving Belgrade for a farewell at the station. That was the last time the family saw each other. He then saw his wife Mara only briefly again when they were taken through Belgrade to the camp.

After the end of World War II, the prisoners had a difficult decision to return to a country where everything had changed or to stay abroad. Either of the two decisions was difficult, but a decision had to be made. General Milan Plesnicar remained in Germany.

When he lost his Yugoslav citizenship by a decision of the new Yugoslav authorities, he did not decide to become a citizen of any other country. He remained stateless for the rest of his life, a stateless person.

In the family, he was considered the main reason for this shame, due to the lost war and territory. Milan never hung any of the many decorations he had on himself again, nor did he want them to be brought to him. Until the 1980s, they were alone in the basement. It was an officer's honor that he unconditionally respected.

Español / Milan Plesnicar 1882-1969 (II)

En su breve biografía, escrita en 1967, concluyó:

Abril de 1941: Subcomandante de la Quinta Autoridad del Ejército con el rango de General de División. Se mudó de Nis a Rogatica en Bosnia. Vergüenza, cautiverio, campamento en Alemania, desesperanza, depresión, desilusión, desgracia y vejez.

Dejó el diario el 1 de abril de 1941, cuando salía de Belgrado para despedirse en la estación. Esa fue la última vez que la familia se vio. Luego volvió a ver a su esposa Mara sólo brevemente cuando los llevaron al campamento a través de Belgrado.

Tras el final de la Segunda Guerra Mundial, los prisioneros tuvieron la difícil decisión de regresar a un país donde todo había cambiado o quedarse en el extranjero. Cualquiera de las dos decisiones fue difícil, pero había que tomar una decisión. El general Milan Plesnicar permaneció en Alemania.

Cuando perdió su ciudadanía yugoslava por decisión de las nuevas autoridades yugoslavas, no decidió convertirse en ciudadano de ningún otro país. Permaneció apátrida por el resto de su vida, un apátrida.

En la familia, se le consideraba el principal motivo de esta vergüenza, debido a la guerra y el territorio perdidos. Milan nunca volvió a colgar ninguno de los muchos adornos que tenía, ni quería que se los trajeran. Hasta la década de 1980, estaban solos en el sótano. Era un honor de oficial que respetaba incondicionalmente.