Josip (Jožef) Plesničar (1842-1913) *Laz pri Voglarjih, †Ajdovščina
Starosta primorskih učiteljev, župan nekdanje občine v Lokavcu, pedagog, vzgojitelj, ljubitelj narave in Trnovske planote Edmund Čibej (1862-1954), ki je bil pri nas eden prvih, ki je uporabljal smuči (1888-1889) je Josipa Plesničarja v Reviji Lovec IV. letnik 1913, št. 6 na strani 100 ob njegovi smrti opisal z naslednjimi besedami:
Oče (Štefan 1805-1872) in ded (Janez 1782-1854) sta pripovedovala mlademu Josipu veliko lepega in bajnega o krasotah veličastnih gozdov, ga učila spoznavati življenje gozdnih prebivalcev in vzbudila v mlademu, dovzetnemu srcu ljubezen do narave. […] Kot deček si je pod očetovim vodstvom zgodaj pridobil veliko izkušenj za poznejše življenje. Leta 1863 je odšel za dve leti in pol na služenje vojaškega roka, pozneje pa poklicno opravljal delo v gozdarski službi, najprej 8 let v Puštalah, bil leta 1873 premeščen v Krnico pri Trnovem, kjer je postal stalen c. kr. gozdar. Tu se je oženil (12. 02.1866) s Terezijo Podgornik (iz Voglarjev 10) in s svojo družino preživel najlepša leta svojega življenja.
Leta 1880 je bil premeščen v Idrijo, kjer mu je v kratkem času umrlo pet otrok. Leta 1895 je kot navaja avtor (Čibej op.p.) odšel »nazaj v planinski raj«, na Otlico nad Ajdovščino, kjer je ostal do svoje upokojitve leta 1903. Pokoj je preživel na svojem domu v Ajdovščini (op. cit.).
Josip je bil izvrsten lovec. Svoj gozdarski posel je opravljal zelo vestno. Bil je visoke, orjaške postave in kljub temu, da ni obiskoval šol bil izobražen človek, kar je bilo za tiste čase prava redkost. […] Vse svoje otroke je šolal, neizprosna smrt mu je skalila srečo, tako da je izmed osmih otrok sedem umrlo še za časa njegovega življenja. Kot blaga duša in mož plemenitega, odkritega značaja je bil vesel ter ljubezniv družabnik in priljubljen vsepovsod (op. cit.).
Družinsko sliko Jožefa Plesničarja mi je posredoval g. Rasto Plesničar ter dovolil objavo na blogu za kar se mu iskreno zahvaljujem.
English / The elder of Primorska teachers, the mayor of the former municipality in Lokavec, pedagogue, educator, lover of nature and the Trnovo plateau Edmund Cibej (1862-1954), who was one of the first to use skis in Slovenia (1888-1889) is Josip Plesnicar in the Lovec Magazine IV. year 1913, no. 6 on page 100 at the time of his death described in the following words:
His father (Stefan 1805-1872) and grandfather (Janez 1782-1854) told young Josip many beautiful and fabulous stories about the beauties of magnificent forests, taught him to get to know the life of forest dwellers and aroused in a young, receptive heart a love for nature. […] As a boy, under his father's guidance, he gained a lot of experience early on for later life. In 1863 he went for two and a half years of military service, and later he worked professionally in the forestry service, first for 8 years in Pustale, in 1873 he was transferred to Krnica near Trnovo, where he became a permanent c. kr. forester. Here he married (February 12, 1866) Terezija Podgornik (from Voglarjev 10) and spent the best years of his life with his family.
In 1880 he was transferred to Idrija, where five of his children died in a short time. In 1895, according to the author (Cibej op.p.), he went "back to the mountain paradise", to Otlica above Ajdovscina, where he remained until his retirement in 1903. He spent his retirement at his home in Ajdovščina (op. Cit.).
Joseph was an excellent hunter. He did his forestry business very diligently. He was tall, gigantic, and despite not attending school, he was an educated man, which was a real rarity at the time. […] He educated all his children, and his relentless death ruined his happiness, so that seven of the eight children died during his lifetime. As a gentle soul and a man of noble, open character, he was a happy and loving companion and popular everywhere (op. Cit.).
The family picture of Jožef Plesnicar was provided to me by Mr. Rasto Plesnicar and allowed the publication on the blog for which I sincerely thank him.
Español / El anciano de los maestros de Primorska, el alcalde del antiguo municipio de Lokavec, pedagogo, educador, amante de la naturaleza y la meseta de Trnovo Edmund Cibej (1862-1954), que fue uno de los primeros en usar esquís en Eslovenia (1888- 1889) es Josip Plesnicar en Lovec Magazine IV. año 1913, no. 6 en la página 100 en el momento de su muerte descrito con las siguientes palabras:
Su padre (Stefan 1805-1872) y su abuelo (Janez 1782-1854) le contaron al joven Josip muchas historias hermosas y fabulosas sobre las bellezas de los bosques magníficos, le enseñaron a conocer la vida de los habitantes del bosque y despertaron en un corazón joven y receptivo. un amor por la naturaleza. […] Cuando era niño, bajo la guía de su padre, adquirió mucha experiencia desde el principio para su vida posterior. En 1863 realizó dos años y medio de servicio militar, y luego trabajó profesionalmente en el servicio forestal, primero durante 8 años en Puštale, en 1873 fue trasladado a Krnica cerca de Trnovo, donde se convirtió en un c. Permanente. kr. guardabosque. Aquí se casó (12 de febrero de 1866) con Terezija Podgornik (de Voglarjev 10) y pasó los mejores años de su vida con su familia.
En 1880 fue trasladado a Idrija, donde cinco de sus hijos murieron en poco tiempo. En 1895, según el autor (Cibej op.p.), "regresó al paraíso de la montaña", a Otlica sobre Ajdovscina, donde permaneció hasta su jubilación en 1903. Pasó su jubilación en su casa en Ajdovscina (op . Cit.).
Joseph fue un excelente cazador. Hizo su negocio forestal con mucha diligencia. Era alto, gigantesco y, a pesar de no ir a la escuela, era un hombre educado, lo cual era una rareza en ese momento. […] Él educó a todos sus hijos, y su muerte implacable arruinó su felicidad, por lo que siete de los ocho niños murieron durante su vida. Como alma gentil y hombre de carácter noble y abierto, fue un compañero feliz y amoroso y popular en todas partes (op. Cit.).
La fotografía familiar de Josef Plesnicar me la proporcionó el Sr. Rasto Plesnicar y permitió la publicación en el blog por lo que le agradezco sinceramente.
